Het gevangeniscomplex wordt getransformeerd naar een open stedelijk gebied. De locatie wordt aangesloten op de wijkstructuur en voorziet in een brede mix van functies waarbij het wonen en de hotelfunctie aan een openbare tuin centraal staan.
Het gebied tussen de monumentale gebouwen en de ringmuur wordt vrijgemaakt door sloop van de gebouwen uit 2000-2005. De ringmuur wordt hersteld. Het oorspronkelijke ensemble aan de oostzijde wordt hersteld door het realiseren van twee nieuwe bouwvolumes.
Er wordt een ruimtelijke gelaagdheid gecreëerd doordat de monumentale ringmuur een omsloten groene wereld definieert. Daarin bestaan vier schillen: van muur naar carré naar hof naar boomgaarden, elk met een eigenlijk betekenis en functionele waarde.
Grondgebonden woningen aan de zuid- en zuidwestzijde en appartementen in de noordwesthoek omsluiten drie openbare, groene hoven: gemeenschappelijke tuinen met verbijzonderingen en functies zoals zit- en speelobjecten.
De ringmuur wordt geopend op enkele strategische plekken. Zo wordt toegankelijkheid en doorwaadbaarheid vergroot. Het terrein wordt alzijdig ontsloten. Verkeer voor de koepel krijgt zijn eigen toegang in de noordoosthoek aan de Wilhelminastraat. Middels het openen van de muur en het toegankelijk maken van het terrein ontstaat een openbaar toegankelijke tuin voor de wijk. Het gebied haakt aan op bestaande routes in de wijk en zoekt verbinding met het naastgelegen Arnhems Buiten.
De Koepel Arnhem 